Hoe rijden mensen in Griekenland met de auto?
Categorie: Lang op reis
Een doodswens in Imbros, Kreta.
Dat we eind mei in Imbros zouden zijn, was niet meteen onze eerste keuze. Op veel vlakken. Oorspronkelijk wilden we op het vasteland zijn, maar EsteVan begaf het begin mei waardoor we wéér op Kreta waren. Dan maar de befaamde Samaria Gorge opnieuw proberen bedwingen. Alweer te slecht weer. Dus besloten we op de laatste…
Ik heb Een Mening
Het is eindelijk zover. Na jarenlang nooit Een Mening te hebben, ben ik er eindelijk in geslaagd om over één onderwerp Een Mening te vormen. Zoals Meningen horen te zijn is Mijn Mening compleet ongenuanceerd, kort door de bocht en volledig ongevraagd. En toch bombardeer ik jullie op het internet met Deze Mening, want er…
Navigeren door de hemel: Meteora
Meteora stond zeer hoog op mijn wishlist voor deze trip doorheen Europa. Groot was dan ook mijn teleurstelling toen bij aankomst in Griekenland bleek dat het er eeuwig zou regenen en dat ons bezoek aan de befaamde kloosters dan ook letterlijk in het water zou vallen. Bon, die “eeuwig” bleek wel goed mee te vallen,…
Rijdend op de golven: een reis met truckers op de ferry
Een standaard cliché vraag op het einde van de werkweek: “En? Wat doe jij dit weekend?”. Niemand die verwacht dat je daar “met een hele hoop truckers de ferry naar Griekenland nemen” op zou antwoorden. Wij hadden het alvast wel in onze agenda aangestipt. Die ferry dan toch, die truckers moesten we er bij nemen,…
Een week wachten op de ferry in Ancona
Procrastinatie is niet meteen een valkuil voor mezelf. Ik was die ene student die haar meesterproef – in beide masters – twee maand vóór deadline af had. Om mezelf minder onuitstaanbaar te maken voor mijn medestudenten coachte ik hen dan maar om zelf de deadline te halen. Bon, ik noem dat ‘coachen’; zij noemen dat…
Dagboek van een emo girl
Weids. Het is een woord waar mijn Vlaamse wortels zich niet op kunnen vastgrijpen. Het is een begrip dat pas invulling krijgt wanneer de landsgrenzen in de achteruitkijkspiegel liggen. Hier in het Spaanse landschap lijken zelfs de Ardennen dichtbevolkte metropolen. Hier zie je kilometerslang niets; enkele vervallen gebouwen die dienst doen als schuilplaats voor het…
In beeld: Semana Santa in Spanje
Tijdens de paasweek trokken we met EsteVan in recordtempo door Spanje om enkele dagen later onze ferry richting Griekenland te halen. In deze week waren we getuige van de voorbereidingen voor de Heilige Week – ofte Semana Santa in Merida, Toledo en Zaragoza, de stad van mijn dromen.
Afscheid van Portugal
De verwarring was compleet toen mijn kenmerkende witte sneakers opnieuw het kantoortapijt raakten op twee maart. Zowel bij mijn collega’s als in mijn lichaam. Aan de koffiemachine schrokken mensen alsof ze een geest zagen. Het beste voorval gebeurde echter toen ik eerst vijf minuten een gesprek had met een collega, vervolgens een half uur verdween…
Eindelijk: een blog vol praktische dingen.
Of ik dan ook nog eens een blog mocht schrijven? Ik had het vriendelijk genoeg gevraagd en ja, “er stond nog niets praktisch op het blog”, waar wachtte ik nog op? Dit is mijn moment om te shinen. Met het risico om het hier verschrikkelijk saai te maken, een praktisch verslag over onze eerste maand rondrijden…
De uitdagingen van een digital nomad
Bij het lezen van deze titel denk je misschien dat het hier zal gaan over het met twee werken op een ruimte van twee vierkante meter. Of het dagelijks afbreken en opnieuw opmaken van het bed. Of eerder aan het weerstaan aan in elke supermarkt die je tegenkomt een doos Jaffa Cakes te kopen… Maar…
De eerste zeven dagen in Portugal
Onze reis in Portugal begon met een herkansing. Een herkansing voor de parel van het zuiden: de Algarve. Lonely Planet omschrijft de regio als volgt: ‘Let’s be frank: Portugal’s premier holiday destination sold its soul to tourism in the ’60s and never really looked back‘. Voor een gids die verder lovende woorden heeft voor elke…
Auf Wiedersehen Goodbye 