3x Wandelen in de Hoge Venen

Onze vakantie naar Ijsland staat nog altijd op het programma, al werd de trip wel twee dagen langer, gezien een herboeking van het vliegtuig (niet dat we dat erg vinden). We konden echter niet stil blijven zitten.

Daarom trokken we voor het verlengd weekend van onze nationale feestdag naar Luik. Luik zelf hebben we eigenlijk niet echt gezien. We brachten een bezoek aan La Boverie (museum voor moderne kunst), waar er een tentoonstelling over hyperrealisme was (namaakmensen, net echt, maar toch niet niet), aten wat wafels (Luikse) en keken eens naar die beroemde trappen waar iedereen het over heeft als het over Luik gaat (Montagne de Bueren, 374 stuks in totaal). Het was niet meteen heel druk, maar wij wilden toch vooral de streek verkennen, al wandelend.

Ijdele hoop om op een rustige manier te doen wat iedereen doet: Le Ninglinspo is de naam waar iedereen het tegenwoordig over heeft. Het wordt één van de mooiste wandelingen van de Belgische Ardennen genoemd. Het was dan ook duidelijk dat iedereen dit op hetzelfde moment van plan was (vakantieperiode + verlengd weekend, strak plan, Jonas & Anneke). Superdruk en dus net iets te druk naar onze zin. Onze bolide wordt gekeerd en we gaan op zoek naar andere wandelingen. Le Ninglinspo wordt iets voor later, buiten het seizoen, buiten de vakantieperiode.

Welke drie wandelingen hebben we dan wel gemaakt op deze twee dagen?

“Rond de Venen” (8,7 km)

Deze wandeling begint bij Signal de Botrange, je weet wel, met 694 meter het hoogste punt van België (al dan niet inclusief die trap die je moet beklimmen).

Het toeristisch centrum was gesloten en gebruikten het café ernaast voor een toiletbezoek (gratis bij een consumptie, twee warme chocomelk aub!). Het is koud en mistig, maar er is toch heel wat volk op de been, al is het wel merkbaar rustiger dan onze poging bij Le Ninglinspo.

De wandeling zelf is een redelijk vlakke wandeling over gemakkelijk terrein (verharde ondergrond, houten paadjes, …). We doen er een kleine twee uur over om rond te geraken. Onze snelheid wordt onderuit gehaald door de vele mooie fotomomenten.

Eindigen doe je aan de trap naar het hoogste punt. Gezien Corona laten we de steile trap met leuning even links van ons liggen.

“Waterval van de Bayehon” (12,6 km)

Geen mist hier, maar wel zelf de mist in gegaan. Laatste plek gevonden op de parking bij het pad naar de molen van Bayehon en vol goede moed begonnen aan de wandeling. De wegmarkeringen brachten ons al vrij snel naar de waterval. Even aanschuiven voor de foto en we konden onze tocht voortzetten.

Na nog geen 5 kilometer merkten we echter dat we terug bij de bewoonde wereld aankwamen en zelfs terug op de hoofdweg liepen. Na 5.5 kilometer stonden we terug bij onze wagen. Foutje?

De wegmarkeringen waren niet altijd even duidelijk, opletten dus wanneer je de volledige wandeling wil maken. Op het meest zuidelijke punt van onze wandeling (dat kleine punt daarboven), stond een pijl die niet honderd procent duidelijk was. Wij kozen links, de echte weg liep rechtdoor. Onze wandeling werd meteen een dikke 6 kilometer korter. Bij twijfel dus goed opletten (de kaart even fotograferen of zelf een kaart meenemen) en vermoedelijk gewoon rechtdoor lopen. Bij het checken van Strava bleek dat we niet de enigen waren die de fout maakten. Iedereen die de wandeling die dag geregistreerd had, maakte exact dezelfde fout.

Leuke wandeling, maar we zullen eens moeten terugkeren om de rest van de wandeling te ontdekken. Terrein is hier veel stijgen en dalen. Goed schoeisel is nodig bij slecht weer (je wandelt veel door bossen op modderige grond).

“Een andere wereld” Ternell (19,7 km)

In het uiteinde van België, even voorbij Eupen, ligt Haus Ternell, vanwaar een heel aantal wandelingen in de Hoge Venen vertrekken. Wij kozen voor een klepper (toch naar onze normen) van bijna 20 kilometer, volgens de borden zelfs 21. Het eindresultaat? 18 en een beetje. Mea Culpa, ook hier zijn de bordjes niet overal even goed (velen zijn hun kleur volledig kwijt en het was een beetje giswerk). We snijden ook hier een stuk van de wandeling af.

Bij Haus Ternell kan je nog wat eten en onderweg zijn nog een aantal plekken waar je een (korte) pitstop kan maken.

Ook deze wandeling is een absolute aanrader. Niet te druk, mooie rustige omgeving en een uitdaging voor de wandelbenen die toch vooral Mechelen en omgeving gewoon zijn.

Wel even opletten bij het oversteken van de drukke straten (geldt voor alle wandelingen. Snelheid werd niet meteen aangepast.