Bij het lezen van deze titel denk je misschien dat het hier zal gaan over het met twee werken op een ruimte van twee vierkante meter. Of het dagelijks afbreken en opnieuw opmaken van het bed. Of eerder aan het weerstaan aan in elke supermarkt die je tegenkomt een doos Jaffa Cakes te kopen…
Maar daar gaat dit niet over. Het gaat over een totaal ander soort uitdagingen. Hoewel… dat van die Jaffa Cakes, daar gaat het misschien toch ook een beetje over.
Want zij die hoopten hier sappige verhalen te lezen van een stel op het randje van een relationele breuk moet ik teleurstellen: na drie weken fulltime leven en werken uit een bestelwagen loopt alles hier nog op rolletjes.
Wat de uitdagingen dan wel zijn… wel…
Duusd Challenges #Estevan Edition
In een ver vervlogen verleden, toen Covid19 – letterlijk – nog niet bestond en EsteVan ook niet gingen Jonas en ik zes maanden rondreizen in Australië en Zuid-Oost Azië. Good memories. Als afscheidscadeau kregen we toen een piepklein doosje met twintig opdrachten.
Dit jaar dachten mijn vrienden, de kersjes of cherries of 🍒, daar duidelijk anders over. Toen ik op 29 januari, een week na het afscheidsetentje, een bericht kreeg ‘Wanneer vertrek je, Anneke?’ werd ik al achterdochtig. En zenuwachtig. Ik hààt verrassingen.
De volgende dag volgde ‘Zijn jullie morgenavond thuis?’.
De nachtmerrie van een type A planner. Ik overwoog even te liegen en de verrassing te ontduiken. Maar dat kreeg ik toch niet over m’n hart.
En zo kwam het dat er voor ons vertrek plots twee vriendinnen in huis stonden. Twee vriendinnen, en Pasha. Pasha is de kat die we in 2022 ontmoet hebben in onze AirBnB op Ibiza-trip. De kat had eigenlijk een zeer vergetelijk, saaie Duitse naam en dus doopten wij haar om tot Pasha.
Nu, Pasha – de kat – stond niet in mijn huis. Zij werd ontvoerd van Ibiza naar Duitsland, door de toeristen die voor ons in de AirBnB logeerden. Pasha anno 2023 is een plant, type sanseveria. Hoogte ongeveer 60 centimer, inclusief pot. Gewicht lager dan een kilogram.
Eén ding was zeker: 24 uur voor de komst van Pasha kreeg ik van Jonas het verdict dat mijn – veel kleinere – camperplant niét mee mocht wegens besparingen op gewicht. Nu stond Pasha daar en ze was niet alleen, want ze had een lijst met opdrachten mee:
- In elk land Burrata eten – PLEASE JA
- 10 foto’s van buitengewone desserts
- Anneke met tranen van pikant eten – ONMOGELIJK!
- Neem Pasha mee en hou hem in leven – sorry, Pasha identificeert zich intussen als ‘haar’
- 12 cliché vanlife foto’s
- Zelfgetekend postkaartje naar alle 🍒
- Spot 12 awkward influencers
- Schrijf over de verschrikkelijkste campingburen
- Ga met Pasha op restaurant
- Bootje varen en ankertje ophalen met Pasha – Jonas ziet dit superhard zitten (NOT)
- Plant een 🍒 vlag op een vuurtoren
- In elk land een (outdoor) plonsje doen
- Karaoke in EsteVan
- Slaap met EsteVan op een ongewone locatie
- Beklim met Pasha de top van een berg
Aangezien ik opdrachten héél serieus neem en opdracht nummer #4 stipuleert dat Pasha mee moest, is er dus toch een loophole ontstaan in de ijzeren wet van Jonas. Ik dus dolblij met mijn stukje groen. Jonas iets minder.
Afhandelen van ticketjes
Alsof deze 15 opdrachten nog niet voldoende waren, hadden mijn collega’s de dag voor vertrek nog een afscheid georganiseerd. Tijdens een royaal ontbijt, kreeg ik tot mijn grote verrassing een gigantische doos overhandigd van wat toch wel de beste collega’s ter wereld moeten zijn.
De doos was zo groot dat ik er met mijn klein gestalte amper bovenuit kwam, dus het zoeken naar de cadeaus in de doos was al een eerste opdracht. Naast een totebag met naaidoos, een gelukspoppetje en een gepersonaliseerde Tony Chocolonely zat er ook een glazen pot vol briefjes in. Elk briefje vertegenwoordigde een ticketje.
Voor zij die het niet weten: naast business analyse en projectmanagement lossen wij in team om beurten IT-tickets op. Mijn collega’s weten natuurlijk dat dit mijn favoriete deel van de job is (NOT). Ik had allicht wat te vaak euforisch gegild dat ik een jaarlang geen computers meer moest inspoelen en klaarmaken, waardoor ze dan maar zelf het heft in handen namen en ticketjes gemaakt hebben.
De instructies waren duidelijk: wekelijks maximaal twee ticketjes uit de pot halen en oplossen. Dus naast de vijftien overkoepelende opdrachten van de 🍒 krijg ik wekelijks minimaal één nieuwe opdracht.
Voor zij die zich afvroegen waarom ik mijn vorige blogpost afsloot met ‘Olé olé olé olé we are the champions’, verwijs ik graag door naar mijn lieve NCOI-collega’s. De opdracht van die week luidde immers ‘vermeld minstens één keer ‘olé olé’ in je volgende blogpost‘.
Overzicht van alle opdrachten
Omdat ik graag lijstjes maak, heb ik een overzichtpagina gemaakt met alle opdrachten en de links naar de blogposts over deze opdrachten.
Gerelateerde artikels
Ontdek alles over ons DIY camper verhaal via deze link: https://aufwiedersehengoodbye.com/category/blogs/diy-camper/
Auf Wiedersehen Goodbye 