Mei 2021, dat zou het moment worden waarop ik eindelijk richting Ibiza zou trekken – een reis waar al sinds 2020 op gewacht wordt. Daar dacht het coronavirus anders over; en zo vlak voor de vaccinatie-eindmeet besloten we dan toch maar lokaal te blijven. Eén van de hoogtepunten uit onze Belgische thuismatch was Brugge: een fotoverslag.

Brugge in tien beelden samenvatten is niet makkelijk. Dat ga ik dan ook niet doen. Ik ga tien beelden uitkiezen op basis van mijn persoonlijke favoriete herinneringen aan de middeleeuwse gloriestad.

1. Het Stadhuis en de Brugse Vrije

Dit is waar onze citytrip goed en wel startte, na wat rondgehol en een zoektocht naar een openbaar toilet en muntstukken die daarvoor noodzakelijk waren. We besloten om eerst het stadhuis (midden) en de Brugse Vrije (links) aan te doen, omdat buienradar correct een regenbui voorspelde. Deze foto is genomen na ons bezoek: toen de wolken alweer vertrokken waren.

Nog niet vertrokken: de ijzersterke wind en onbedwingbare windstoten tot 90 km/u. Weerman Frank had ons ervoor gewaarschuwd, maar tegen wat wind waren we wel opgewassen. Jonas zijn bril dacht daar anders over: toen ik door een windstoot letterlijk vooruit werd geduwd hoorde ik Jonas een soort oerkreet uitstoten en zag ik uit mijn ooghoek iets wegwaaien. Al giechelend draaide ik me om alvorens de ernst van de zaak te begrijpen. Jonas kon nog enkele stappen richting weggewaaide bril zetten, maar het onding werd aan recordsnelheid meegevoerd door de wind en bevond zich al snel op tientallen meters afstand – en dus niet meer zichtbaar voor Jonas zelf.

Ik kon dus maar één ding doen: zelf lopen. Sommigen doen dit zoals een gazelle; maar ik niet. Ik zou het eerder vergelijken met een nijlpaard: geen greintje elegantie, maar iedereen heeft me wel gezien en gaat spontaan uit de weg, zoals de Rode Zee voor Mozes. Ik kon dan ook met voldoende gevoel voor drama de bril van de grond heffen, hem vol trots aan Jonas overhandigen waarop hij mij onbegrijpend aankeek en opmerkte dat de bril maar één brilglas meer had. Details: nooit mijn sterkste kant geweest. Die van Jonas wel, maar zoeken naar en brilglas in een steeg terwijl hij zelf maar één brilglas had: dat bleek moeilijk.

Dus deed ik maar waar ik het best in ben: met veel theater de straat doorlopen en zoeken. Dat ik het brilglas nooit zelf zou vinden, dat was mij al pijnlijk duidelijk toen ik vol fierheid een bril met slechts één glas ging afgeven. Als je zelfs al niet aan een bril ziet dat er maar één glas in zit, dan ben je niet de aangewezen persoon om een zoektocht tot een goed einde te brengen. Maar dan ben je wel de aangewezen persoon om heel veel aandacht te trekken in de hoop dat anderen jou kunnen helpen. Want – het wordt soms vergeten in deze coronatijden – mensen zijn sociale wezens en als iemand volkomen overdreven aan het zoeken is dan kijken mensen automatisch mee naar de grond. En zo kwam het dat ik plots werd aangesproken door een Franstalige man die me erop wees dat hij een brilglas gevonden had. Ik vergat spontaan dat ik geen woord Frans machtig ben, kraamde wat Franse klanken uit en volgde hem.

Helaas, het brilglas bleek verdwenen. De man voelde zich zichtbaar schuldig. Het zielige zicht van Jonas die met zijn verminkte bril wat liep te mokken zal daar ook wel bij geholpen hebben. Hij verontschuldigde zich meerdere malen: hij had rondgekeken naar mensen die een brilglas misten, maar niemand gevonden. Dus had hij het glas maar laten liggen. Het brilglas was dan ook nog eens tientallen meters verder beland dan het montuur, dus had hij mijn theatrale zoekbewegingen pas gezien toen hij het glas al achter had gelaten. Ik zei heel vaak merde en bedankte de man vervolgens in mijn beste koeterwaals voor bewezen diensten. Hij ging met vrouw en kind verder richting belfort.

Bon, zo ging dat hier niet goed aflopen. Net op het punt dat ik willekeurige mensen ging beginnen aanspreken en de handelaars ging inlichten dat als ze een brilglas vinden op hun stoep dat ze mij moesten bellen, toen hoorde ik een woord dat ik absoluut verfoei omdat ik me er bejaard door voel, maar waar ik op dat moment zo gelukkig van werd: MADAME!

Jawel hoor, daar was de Franstalige man met in zijn hand het vermiste brilglas. Ik kreeg tranen van geluk in mijn ogen. Een lang verhaal om maar te zeggen dat ons weekend Brugge begon met enorme dankbaarheid. Een niet te stoppen geloof dat andere mensen deugen, zelfs als je niet elkaars taal spreekt en hen met grote hertenogen – euh, nijlpaardogen – aanstaart en enkel merde kan zeggen.

2. Belfort

Ons plan om het belfort te beklimmen kwam aan het eind toen onze toegangskaarten geannuleerd werden: wegens te veel wind mocht niemand het belfort nog betreden.

Jonas zijn net herstelde bril (zie foto) haalde opgelucht adem. We stopten de duct tape waarmee we hem op zijn kop gingen kleven terug in de rugzak.

3. Boottocht

Kapitein Dominique begeleidde ons in drie talen door de Brugse wateren – en maakte ook in drie talen telkens hetzelfde mopje. Via mijn selfie-machine hield ik voortdurend in de gaten of mijn wederhelft nog steeds verenigd was met zijn bril. Af en toe gebruikte ik het ding ook voor wat foto’s. Ik bedoel natuurlijk: ik was zo’n toerist die heel de tijd haar GSM vast had en van elke scheet een foto maakte.

100% would recommend. ’t Is mega toeristisch, maar hierdoor had ik voor het eerst in een week tijd ook écht het gevoel dat ik op vakantie was.

4. Avondwandeling

Zacht licht, geen regen, eindeloze straten en steegjes: wat heeft een mens meer nodig tijdens een avondwandeling? Niets!

5. Regendag, Museumdag

Dus… de week voor we aan onze Tour de Belgique begonnen werd het ons pijnlijk duidelijk dat het weer niet zo aangenaam zou zijn. We besloten een Museum Pas te bestellen en boy oh boy, dat was allicht onze beste beslissing van 2021.

We bezochten tien musea met deze Museumpas in Brugge alleen. Het Groeningemuseum (foto) was onze eerste halte op een regenachtige zaterdag.

6. Gruuthusemuseum

Mijn persoonlijke favoriet in Brugge! Is het omdat het museum belachelijk veel u’s in haar naam heeft? Misschien wel. Is het omdat het museum een bidkapel heeft waarmee je kan binnen kijken in de aanpalende Onze Lieve Vrouwe Kerk en je dus mensen kan bespieden? Allicht wel. Is het omdat het museum beschikt over een mooie loggia? Zeer zeker wel.

En best thing: door corona mochten de bidkappel en loggia enkel betreden worden met je eigen bubbel en had je deze prachtmomenten voor jezelf. Op een dag gaan we hier nog nostalgisch over doen.

7. O.L.V. Kerk

Ik had hier ook een foto kunnen plaatsen van Madonna met Kind, het beeld van Michelangelo dat zich in deze kerk bevindt. En hoewel het wel impressionant is om te beseffen dat er een echte Michelangelo in een kerk in Brugge staat – en dat dit zelfs het enige beeld is dat tijdens zijn leven Italië verliet – maar ik word niet echt helemaal warm van marmeren beelden (blasfemie, I know).

Ik werd wel warm van deze kerk die ook (deels) als museum is ingericht. Héél heldere uitleg, mooie glasramen, een glazen vloer waarmee je in de beschilderde graven kan kijken die onder de kerkvloer liggen: I like. Oh ja, en er staat dus ook nog die Brugse Madonna achter kogelwerend glas.

8. Begijnhof Brugge

‘k Denk dat ze meedoen met Maai Mei Niet. ‘k Hoop dat ze altijd meedoen met Maai Mei Niet.

9. Architectuur

Fake news, zou Donald Trump zeggen. Brugge groeide in de middeleeuwen uit tot één van de grootste handelssteden van Europa, maar het feit dat er zich vandaag nog zo veel middeleeuwse architectuur terug te vinden is, komt door… de politiek. Yup, you read that one right. Heel wat gebouwen in Brugge waren namelijk ‘gemoderniseerd’ in de 19e eeuw onder liberaals bewind, maar onder christelijk bewind werden er subsidies uitgereikt voor eigenaars die hun panden terug herstelden naar de tijd van de middeleeuwse gloriedagen.

Dus jawel, heel wat prachtige middeleeuwse gevels dateren uit… de jaren 1800 en 1900.

10. De klein dingen

Een reeks godsvruchtige beelden achter de ramen in het Begijnhof? Een klein pluche vosje achter het raam van de boot? Vlaggen die broederlijk samen waaien en alle kleuren van de regenboog bevatten?

Hoewel ik de details vaak niet zie, vind ik ze wel fantastisch mooi als ik ze wél eens zie.

Gerelateerde berichten

Eerder op zoek naar wat meer praktische tips of informatie over Brugge? Nog even geduld, we’re working on it.