Of ik dan ook nog eens een blog mocht schrijven? Ik had het vriendelijk genoeg gevraagd en ja, “er stond nog niets praktisch op het blog”, waar wachtte ik nog op? Dit is mijn moment om te shinen. 

Met het risico om het hier verschrikkelijk saai te maken, een praktisch verslag over onze eerste maand rondrijden in Europa. Een kleine 3.200 kilometer aan ervaring. Spoiler: we zijn niet één keer in panne gevallen. 

Voor vertrek. 

Ik denk dat ik het hier al eens heb zien passeren, maar ja, ik heb elke halve scheet gewogen vooraleer deze ingeladen werd. Er is zoiets als een maximumgewicht voor ‘lichte vracht’ (3,5 ton) en we zaten er in standaard beladen toestand al akelig dichtbij. Moest je hetzelfde van plan zijn: vergeet jezelf er niet bij te rekenen. Ondertussen kan ik er mee leven dat dingen een soortelijk gewicht hebben dat hoger ligt dan dat van een kilo pluimen (we hebben wel te veel Wc-papier – 250 gram per rol – mee). 

EsteVan ging op medisch onderzoek (voor de eerste keer in z’n leven, zo bleek) en ging naar de keuring. Veel soortgenoten waren er duidelijk nog niet gepasseerd. Tijdens het keuren zag ik al een lichte grijns met een bijna hoorbare “den deze gaat niet in orde zijn”, maar helaas. Alle papieren in orde, gekeurd en goed bevonden. We waren klaar voor de weg. Nu wij nog. 

Iets vergeten? 

Adblue, dat is iets voor dieselmotoren (ziet er uit als water voor het strijkijzer, maar daar drink je toch ook niet van?). Goed, je moet dat dus bijvullen om de zoveel kilometer. Hadden we nog 5 liter van dat goedje thuis staan? Ja. Hebben we bijgevuld? Neen. Halverwege begonnen de waarschuwingslichtjes te flikkeren. Tip voor prijsbewuste reizigers: hoe verder van België, hoe goedkoper de Adblue (in Portugal koop je dat gewoon zelf in de supermarkt). 

Checken of alles vastzit. Geleiders kopen om zelf schuiven te maken. Zo van die geleiders met ‘soft-close’. Zodat ze, in ons geval iets minder hard open en dicht geramd worden. Elk rond punt  – In Portugal zijn er dat veel – werden we er aan herinnerd dat extra magneten of slotjes toch handig waren geweest om onze schuiven op z’n plek te houden. Thank god dat de geleiders van het toilet muurvast zitten eens opgeborgen. Behalve als we op een helling staan, dan glijdt dat toilet gezellig weg als je er op wil gaan zitten. Dat is dan een beetje balanceren op een smal koord en hopen dat je niet mist. 

Wij, eindelijk na al dat verbouwen … op weg. 

Niemand heeft ze graag, maar tolwegen horen erbij in Europa. Zowel in Frankrijk, Spanje als Portugal (en Italië, maar daar passeerden we nog niet), kan je gebruik maken van Bip & Go. Dat is een klein bakje dat je aan je voorruit hangt waardoor je nooit hoeft te wachten bij de péages. Het registreert je passage en opent barelen op magische wijze. Toegegeven, de eerste keer dat je naar een gesloten bareel rijdt, dan doe je dat met dichtgeknepen billen. Bevrijdend is het geluid van de ‘Bip’ eens de sensoren je gespot hebben (nvdr. het toestelletje doet enkel ‘Bip’ en roept niet van ‘Gooooooooo’). Eens in de maand ontvang je een factuur. Dat wordt lachen. 

Maar dus, EsteVan, hoe rijdt dat? Veel zwaarder dan toen in Italië alvast, al kunnen we gewoon ook al opmerken dat hij toen niet echt reed natuurlijk. Bergop gaat het lastiger met 3,5 ton aan gewicht. De 2.0 dieselmotor met 130 paarden onder de motorkap kan heel wat aan, maar bergop is het wel zwoegen. Nota aan onszelf in een volgend leven: een iets zwaardere motor was misschien wel handig geweest (en wij maar naïef zijn en denken dat Portugal ‘plat’ was). Oh ja, remmen is ook wel wat intenser (zeker met die schuiven). 

Geen sputterende injectiepompen, dat is wel een voordeel. Enorm praktisch. 

Naast die liters AdBlue (15 tot nu toe om precies te zijn), moet er ook nog regulier getankt worden. Kijk goed na dat je de juiste brandstof in je wagen kiepert, want om één of andere reden kan ‘Diesel’ niet overal ‘Diesel’ genoemd worden (in Portugal en Spanje is dat Gasoleo versus Gasolina voor Benzine). B7 (geen vitamine of beurt bij Zeeslag) is dan de veilige keuze. Prijzen verschillen enorm. Deze eerste maand tankten we al voor 2,09€ in Frankrijk en voor 1,59€ in Portugal (laagste prijs die we tegenkwamen was 1,50€ in Portugal). 

Klein verschil met onze Fiat Panda uit Italië: de draaicirkel van EsteVan is er één om u tegen te zeggen. Op grote parkings valt dat allemaal goed mee, maar in de kleine Portugese dorpjes is dat toch soms een uitdaging. Op campings van hetzelfde. Hier begrijpen ze namelijk zeer goed dat bomen zorgen voor schaduw en de temperatuur dus draaglijk houden. Het verkleint echter wel de beweegruimte. Fier als een gieter kan ik – Jonas – wel zeggen dat ik nog niets geraakt heb. 

Ter plaatse zijn we ook praktisch. 

Stoppen: Onze tussenstops gebeuren meestal aan benzinestations, campings of grote parkings (bij de grote supermarktketens). Je parkeert EsteVan namelijk niet zomaar overal. Handigste app voor deze stopplaatsen (waar je al dan niet mag/kan blijven staan om te overnachten) is Park4night. Deze app (in gratis en betalende versie) geeft alle mogelijke parkeerplaatsen weer voor campers (en geeft tegelijk ook aan wat de extra’s zijn op die plek), met de nodige commentaren van eerdere bezoekers. Echte campings zoeken we gewoon via onze vriend Google (deze zijn niet terug te vinden in de app, wat op zich wat spijtig is). 

Kamperen: In Portugal mag je eigenlijk zowat overal staan, tenzij aangegeven wordt dat het niet mag. Op campings mogen de Crocs (ZE-ZIJN-OVERAL-DIE-ONDINGEN) en de tuinstoelen bovengehaald worden. Elders parkeer je zonder te ‘kamperen’ en blijft alles mooi binnen. Kortweg: je parkeert je wagen en valt niemand lastig. 48 uur dan toch, want dat is de limiet om op dezelfde plek te blijven staan. Aan de kust zijn ze hier zeer streng in (van horen zeggen, want wij hebben geen zittend gat en zijn altijd in beweging). 

Officiële campings zijn op zich spotgoedkoop tijdens het laagseizoen: tussen de 10-15€ per nacht voor 2 personen (met eventueel nog extra kosten voor elektriciteit). Reserveren lijkt nergens nodig, al is ‘op tijd komen’ wel handig als je een beter plekje wil hebben. Alles is voorzien voor grote hoeveelheden toeristen en geloof me: EsteVan is klein. 

De meeste campings hebben voldoende faciliteiten om je te behelpen: een kleine winkel, een zwembad, wasmachines, water, toilet, douche en voor Anneke een kat of 3. 

Internet: We zijn verslaafd aan het internet – en moeten ook voldoende snelheid genereren om te kunnen werken – dus plaatsten we een antenne op ons dak. Deze verbonden we via TS9-connectoren (check zeker dit filmpje over hoe geweldig deze zijn   … HINT ZE ZIJN HET NIET, DIE SPULLEN LOSSEN DE HELE TIJD) aan een Netgear Nighthawk m2 mifi router. Dit is een 4G router met een antenne die op zich al beduidend beter is dan die van je GSM. In combinatie met de antenne is het verschil echt wel opmerkelijk. Niet vergeten dat we in een blikken doos zitten die zeer goed geïsoleerd is.  

Wij kozen voor het Vodafone Total Go Data-kaartje. 34.99€ voor 30 dagen ongelimiteerde data. Er is eventueel nog de mogelijkheid om te verlengen (tot maximaal 85 dagen). Geen klachten?

Besluit. Elke dag een beetje praktischer. 

Leven op een paar vierkante meter is anders dan leven in een regulier huis of appartement. Als we bewegen, beweegt alles mee en alles is net iets krapper. De afwerking van EsteVan is ook nog niet 100%, maar dat zijn details die we gaandeweg wel zullen oplossen. Liever plezier en vertier met iets dat voor 90% afgewerkt is, dan het vertrek steeds weer uitstellen. 

Zouden we er opnieuw aan beginnen? Het is nog te vroeg om te zeggen dat deze manier van leven ‘fantastisch’ zal blijven, opnieuw een heel bouwproces starten, lijkt onwaarschijnlijk. Al zou EsteVan 2 vermoedelijk nog iets logischer en praktischer in elkaar zitten. Ondertussen vinden we elke dag weer manieren om EsteVan nog geweldiger te maken, als een modern A-Team.