Aareschlucht. Ik zag het voorbij komen in een Instagram-filmpje. Ik kon mijn ogen niet geloven: prachtige beelden én een naam die verdacht veel weg heeft van ‘Aarslucht’? Het was alsof de 33-jarige én de 13-jarige in mezelf getrakteerd werden op alles wat ze nodig hadden: een foto-uitstapje en een bodemloos vat aan woordspelingen.
Zo komt het dus dat wij eind augustus 2022 met EsteVan onze weg baanden door Zwitserse dorpjes. Het had niets te maken met reisgidsen of toevallige ontdekkingen. Het had alles te maken met Mark Zuckerberg en eindeloos slimme algoritmes.
Zuurtegraad
Hadden wij héél onze reisroute richting Italië afgestemd om te passeren bij Aareschlucht?
Yup.
Hadden wij daar menig bergpas en omweg voor getrotseerd?
Ook yup.
Waren wij blij als kleine kinderen om na dagenlang rijden eindelijk een eerste echte uitstap te doen?
Zijt maar zeker.
Was het kassasysteem kapot waardoor wij niet konden betalen met betaalkaart?
Natuurlijk, datte.





Was de kassamedewerkster helemaal niet van zin om enige klantgerichtheid aan de dag te leggen en geen enkele menselijke oplossing te overwegen?
HET IS VOOR IEDEREEN WERKENDAG, MENEER. Als probleemoplossend creatuur waren de opties legio: we konden betalen via overschrijving. Of misschien konden we gewoon na ons bezoek betalen? Het was er immers toch rustig en hun IT-medewerker was onderweg om het probleem op te lossen. Ah, er was ook een andere ingang met een andere kassa? Ja, misschien daar dan betalen?
Nee, hoor. Er was maar één oplossing mogelijk voor de medewerkster: bankbiljetten. Wetende dat wij nooit betrapt kunnen worden op het bezit van een euro-biljet, hadden wij natuurlijk geen seconde overwogen om Zwitserse franken te gaan afhalen. Of er dan een bankautomaat in de buurt was waar wij dit geld konden oppikken? Daar kon ze niet op antwoorden.
Bon, afgaand op de zuurtegraad van de medewerkers kon een mens zich afvragen of Aareschlucht wel een bezoek waard was. Mijn koppigheid (Aareschlucht bezoeken) en principes (geen geld geven aan zure mensen) deden een potje armworstelen en uiteindelijk won mijn koppigheid. Een dik half uur later arriveerden we opnieuw bij de kassa, legden triomfantelijk Zwitserse bankbiljetten neer en spraken opgelucht en overenthousiast de woorden: we have found the money.
Onze blijdschap werd beantwoord met een doodse blik, twee tickets en een droge, Duitstalige ‘gut’.
De kloof
Nu ons enthousiasme wat getemperd was, gingen we beheerst door kloof binnen. De tempering zou alleszins niet duren, want ik besloot al snel om een soort fotoshoot in te richten waarbij elke vijf milimeter in beeld gebracht moest worden.
En omdat beelden meer zeggen dan 1000 woorden, een kleine selectie uit deze fotoreportage:








Al bij al was het dus het trotseren van de lokale zuurtegraad waard om een bezoekje te brengen aan Aareschlucht. De middelbare school woordmopjes moeten jullie er wel nog even zelf bij bedenken.
- Start/Einde: Aareschlucht West Entrance / Aareschlucht West Entrance
- Lengte: 3,5 km
- Duur: 1u30 inclusief fotograferen en toilet break
- Hoogtemeters: 294 m
- Niveau: Makkelijk
- Drukte: In de ochtend was het zeer rustig, maar naarmate we middag naderden werd het zeer druk. Kom dus zeker vroeg.
- Ondergrond: Asfalt, houten pad, grind
- Markering: Het volledige pad is afgebakend, dus je kan je niet vergissen
ONZE SCORE
Makkelijk en mooi: ideaal voor een korte uitstap of om met kinderen te doen.
Praktische informatie
Locatie:
GPS 46.72005 – 8.20461
N 46°43‘12“ E 08°12‘16“
Parkeren: het makkelijkst bij de west-ingang. Daar zijn de meeste parkeerplaatsen beschikbaar, ook voor grotere voertuigen. De parking is op moment van schrijven gratis.
Toegang: 10 CHF per persoon (volwassenen).
Wandeling: zeer toegankelijk en makkelijk, je bent ongeveer een uurtje of anderhalf uur zoet (inclusief tijd om te fotograferen).
Meer informatie: https://aareschlucht.ch/





Gerelateerde artikels
Ontdek alles over ons DIY camper verhaal via deze link: https://aufwiedersehengoodbye.com/category/blogs/diy-camper/