Panorama Wandelroute in Kwaremont.

Een dagje verlof, tijd om er nog eens op uit te trekken. Geen citytrip (drukte toch even vermijden), maar een verkenning van een deel van het parcours van de Ronde Van Vlaanderen. Te voet dan welteverstaan. We kozen voor een wandeling in en rond het Oost-Vlaamse Kwaremont (Kluisbergen).

Ok. Bizar. Er stonden wel heel veel borden langs de weg die aangaven niet te mogen parkeren of stationeren. Dat was wel serieus op tijd toch? Maar dan kwam er een auto voorbij met een groene vlag, vergezeld van een aantal zwaantjes. Vreemd. Waren we hier iets aan het missen? Ongetwijfeld! Ze waren aan het oefenen voor De Ronde!

Niet dus, we bevonden ons blijkbaar in het midden van de E3 prijs.

Met wat geluk vonden we nog een laatste plaatsje op het Kwaremontplein in Kluisbergen. Daar ligt ook de officiële start van de wandeling. De koers zou hier binnen een aantal uur ook nog passeren. Geen publiek toegelaten helaas, dat werd op grote borden vermeld. Wij kwamen uiteraard vooral voor de wandeling.

Onze wandelschoenen aan (het grootste gedeelte van de wandeling is geasfalteerd, maar er zitten toch enkele modderige stukjes bij) en wij op weg voor bijna 16 kilometer aan panorama!

Panorama Wandelroute

Start/Einde: Kwaremontplein in Kluisbergen (bij de ‘Oude Kwaremont’)
Lengte: 15,70 kilometer
Duur: 3-4 uur.
Hoogtemeters: 382 meter
Niveau: gemiddeld), enkele kleine hellingen enkele stukjes met gladde modder (door de afstand, vallen de hoogtemeters nog wel mee).
Drukte: Een paar lopers, en hééél veel fietsers. Voor de rest rustig (op een vrijdag tijdens een reguliere werkweek)
Ondergrond: Grotendeels asfalt, kleine stukjes in het bos of door het veld met mogelijk wat modder.
Markering: Duidelijke bordjes met aanduiding van de wandeling.
Wikiloc-link en GPX: LINK

Meteen werd duidelijk waarom deze wandeling zijn naam had gekregen. Het glooiende landschap zorgde voor prachtige vergezichten. De Vlaamse Ardennen waren een stukje van België dat we nog niet te veel bezocht hadden, maar we hebben het ons niet beklaagd. In een grote lus liepen we rond Kluisbergen en de omliggende dorpjes.

Spannendste stuk: door de wei waar een bordje stond met een boos kijkende stier (op dat bordje). Geen stier gezien. Teleurgesteld.

Als semi-wielerfan, was ik uiteraard ook op zoek naar de renners. Tijdens de halve wandeling cirkelde de helikopter wel ergens in de verte, maar tegen het einde kwam deze toch steeds dichter. Tot plots een gezin net iets te enthousiast naar buiten kwam gestormd. Om post te vatten in een bocht. Net dan kwamen er een aantal zwaantjes voorbijgereden en werd het duidelijk dat we even dienden halt te houden (laat ons zeggen dat we geen keuze hadden). Het kleine kind in mij stond te trappelen van ongeduld. Fototoestel in de aanslag!

“ik ga mij achter u verstoppen, dan zien ze mij niet”

Er waren weinig echte hellingen op het parcours, maar enkele moeten toch zeer pittig geweest zijn, zelfs voor geoefende benen. Gelukkig waren wij te voet (en waren die hellingen vooral bergaf ;-)).