Geen Rock Werchter in 2020, veel onzekerheid over de komende edities. Met enige heimwee (ook al zeggen we soms wel al eens “worden we hier nu niet te oude voor?”), trokken we terug richting de heilige grond. Een wei in Werchter zoals ze zeggen.

Als jong manneke had ik het geluk stond in al in een drankkraampje van de nonkels bekertjes te wassen (we spreken over de jaren negentig, wij waren onze tijd ver voor). Ik was een attractie. Ik was 9 jaar oud en hing heeldere dagen rond aan ‘De Brug’ in Werchter (voor de locals onder ons: toen was dat frituur een containertje groot, remember?).

In 1996 hadden we dan het geluk om via Studio Brussel twee duo combitickets te winnen en kon Jonas – toen 11 – eindelijk de wei betreden. Met Foo Fighters (om 18.20 al), David Bowie, The Prodigy, Red Hot Chili Peppers (jawel, het optreden met de sok) en ondermeer Rage Against The Machine, een editie om u tegen te zeggen. Geen fancy schermen, geen grote schermen, maar wel vrij overweldigend voor een 11-jarige (die teleurgesteld was dat hij niet in zijn ééntje naar Sepultura mocht).

23 keer ondertussen (1998 gemist, op kamp met de CM), maar de wei bleef leeg in 2020.

Sinds enkele jaren is de wei van Werchter een heus park, eindeloos groot zo lijkt het wel. Grootste blikvanger zijn de North West Walls, een groots opgezette street-artinstallatie van Arne Quinze in samenwerking met 6 street-art artiesten. De hoge torens van containers worden elk jaar opnieuw wit gespoten en van een nieuw laagje kunst voorzien.

De wei maakt nu ook deel uit van de Rockweidewandeling. Deze start ter hoogte van het Frans De Catplein in Werchter. Via een kleine omweg kom je bij het terrein uit, waar het betonnen wandelpad volgt (nooit gedacht dat er knooppunten staan op de wei van Werchter).

Werchter is natuurlijk meer dan alleen deze wei. De wandeling brengt je nog wat verder door de velden en bossen achter de backstageruimte. Zo kom je bijvoorbeeld voorbij de Kraneveldhoeve. Momenteel nog volledig in restauratiemodus, ooit (en in de toekomst hopelijk opnieuw) een mooie grote hoeve. Op het einde van de grote lus rond het festivalterrein, kom je terug uit aan de North West Walls.

Van daaruit trek je naar de Dijle. Het pad aan de Dijle is een ideaal fiets- en wandelpad (Er is een optie om helemaal tot in Haacht te wandelen en de Antitankgracht te bezoeken, en voor wie met fiets komt, is Mechelen binnen handbereik). Na een aantal kilometer kronkelen, komt de kerk van Werchter terug in zicht en via een laatste brugje over de Dijle sta je binnen de 2,5 uur weer aan je wagen (gegeven dat je die daar gezet hebt uiteraard)

De Rockweidewandeling, een vlakke wandeling, zonder al te veel hoogtemeters (op één hand te tellen), en bij ons iets minder modderig vergeleken met een natte festivaldag.

---

---