In de streek die voor de flauwe plezanten onder ons ongetwijfeld een topper moet zijn (het dorpje heet ‘Ouren’, you catch my drift), ligt de start van een lange, maar leuke wandeling.
- Start/Einde: Ouren, voldoende parking beschikbaar
- Lengte: 18,1 km
- Duur: 4 – 5 uur
- Hoogtemeters: 447 meter
- Niveau: Gemiddeld
- Drukte: Heel rustig (December)
- Ondergrond: Bospaadjes, asfalt.
- Markering: Knooppunten: 17 – 20 – 24 – 82 – 81 – 25 – 14 – 10 – 18 – 33 – 17 (witte bordjes, blauwe letters)
- Wikiloc-link en GPX: LINK
Op basis van een knooppuntenwandeling die we terugvonden op Wikiloc, vertrokken we in Ouren aan de Our, de rivier die door het Ourtal stroomt (er zit een logica achter al de namen!). Geen idee of het aan het weer lag of aan de periode van het jaar (tussen Kerst en Nieuwjaar), maar dit was een wandeling waar we amper medewandelaars tegenkwamen. Niemand om te volgen, gelukkig waren er de bordjes met de knooppunten die overal duidelijk aangegeven stonden (wit met blauwe cijfers).
Klimmen was het codewoord vandaag, maar de omgeving was zo mooi en uitgestrekt, dat we er nog wel mee konden leven. Naarmate we hoger klommen (en dat deden we een eindje), bereikten we ook de spreekwoordelijke sneeuwgrens (het voordeel van wandelen rond het jaareinde). De lang uitgestrekte landschappen werden wit, bedekt met een laagje verse sneeuw.
De wandeling was in vele opzichten speciaal. Zo is ze bijvoorbeeld speciaal, omdat ze doorheen meerdere landen loopt. Ze loopt door het drielandenpunt van België, Frankrijk en Luxemburg. In tijden van Corona mochten we niet langer dan 48 uur in het buitenland vertoeven zonder in quarantaine te moeten. Het is niet altijd even duidelijk in welk land we nu weer wandelden (België of Frankrijk?), maar ik denk dat we wel safe zaten ;-).
Ook speciaal omdat we een aantal dorpjes passeren waar het wel leek alsof we enkele jaren terug in de tijd gingen. De term ‘Bokrijk’ durfde wel al eens uitgesproken worden (in positieve zin, de sfeer en vooral de rust die er heerste had wel iets). Dat was ook te merken aan het bereik van onze telefoons. Die viel weg, evenals de vele meldingen die tegenwoordig als een ‘virus’ onze aandacht opeisen.
De laatste kilometers gaan enkel nog maar naar beneden (welgekomen na al dat klimmen). Uitbollen als het ware. Op het einde kom je ook nog voorbij het Europa-monument. Een groots opgezet monument in een aangelegd park. Na de Brexit is hier ondertussen wel een kleine aanpassing nodig uiteraard.
Onze Score:
Een rustgevende wandeling die nooit gaat vervelen. Mooie vergezichten en voldoende plekken over even uit te blazen. Eén van de betere wandelingen van 2020.
Deze wandeling zelf ook gewandeld? Geef hieronder je feedback!
Auf Wiedersehen Goodbye 