Vandaag staat er niets op de planning. Alleen: rijden!

We moeten van Katherine Gorge (Nitmiluk) NP naar Alice Springs geraken. Dat lukt niet in één rit. Omdat het sterk afgeraden wordt om in het donker te rijden, rekenen we uit dat we ter hoogte van Tennant Creek halt zullen moeten houden.

Onderweg begint de dag somber: al snel staat de teller dode wallabies hoger dan de teller gespotte levende exemplaren. Eén van de redenen waarom je hier best ’s nachts niet rijdt. De dieren worden aangetrokken door de lichten van de wagens en de Stuart Highway is één groot kerkhof.

Die Stuart Highway is ook gigantisch lang. Hij verbindt Darwin (in het noorden) met Adelaide (in het zuiden). En langs de weg liggen om de 100 à 200 km dorpjes. Of wat ervoor moet doorgaan: een benzinepomp, winkeltje, motel en politiekantoor. Een vreemde ervaring. Vandaag leggen we ongeveer 700 km af. In totaal klokken we af op ongeveer 1200 km op de teller.

We maken vandaag maar één echtestop: Daly Waters. Daar ligt de Daly Waters Pub, één van de oudste pubs van Australië. De muren zijn bekleed met visitekaartjes, petten, nummerplaten en BH’s. We beslissen om hier ook te eten: de afgelopen twee dagen waren culinair geen succes. Ze waren zelfs zodanig onsuccesvol dat we vertrouwen hebben dat deze schuur in de zinderende hitte betere dingen op tafel zal brengen dan wat we zelf kunnen.

Een half uur later staan er 2 burgers en een mandje vol frieten voor onze neus. Het eten smaakt, maar maakt de ondraaglijke warmte er niet beter op. De oudste pub van Australië heeft nog altijd geen airco. Gelukkig draaien er wel zot veel fans, maar die verplaatsen uiteindelijk ook alleen maar warme lucht.

Eens terug in de campervan rijden we door tot Newcastle Waters: een spookstad. Al snel komen we een bord tegen dat dit Aboriginal Land is. Dat betekent maar één ding: terugdraaien. Zonder toelating verder rijden zou namelijk een hoop geld kosten.

En zo rijden we de gigantisch lange rit verder, altijd rechtdoor, tot in Tennant Creek. We zijn de thermometer stijgen: van 32°C ’s ochtends (8u) naar 39°C in de vroege namiddag. We vrezen dus voor het ergste bij het uitstappen, maar plots is daar: wind. Na 48 uur zonder wind, is hier plots wind. Minder vochtigheid. Het is zowaar aangenaam terwijl ik dit typ. En het beste: na 2 dagen op campings vol spinnenwebben en dode kevers in de douches, zijn we plots in het walhalla van de propere douches beland. Dat vierden we door voor de eerste keer een échte maaltijd te prepareren (en voldoende voor de volgende dag). Camping skills: 1. We gaan er nog komen.